Oersprunkelek waor deez door J. Sondijker gemaakde skulptuur, same mèt väöl aander teikeninge en skulpture, op 'n aander plek in ut Zonneberg-grottestèlsel gesitueerd. Dat deil stoond bekind es ut ‘Museum’. Dat deil woord door de semintindustrie aongesnooje boedoor ut neet mie towgaankelek is en de heij aonwezige wèrke aon verval oonderhevig zien. Dit medaillon vaan ‘Mestreech Veuroet’ - de toeristiese, kulturele en taol-vereiniging vaan en sinds dee tied - stammend oet 1899, woord vaan de achterkant losgehak, in blök verzeeg, heijnaotow gebrach en weer obbenuijts opgebouwd. In ut midde zien veer d'n Ingel vaan Mestreech mèt ut stadswaope; 'n viefpuntige witte staar op 'nne roeje achtergroond. Rechs vaan d'n ingel zien veer de Sintervaosbrök, de ajdste brök vaan Nederland en vaanaof de bouw in de Romeijnsen tied tot wied in de 19e iew de mies noordeleke vaste walverbinding. Haaf versjole achter de sentraal figuur kinne veer de Sintervaosbasiliek herkinne. Uuters links steit de Sint Janskèrk aofgebeeld.

Oorspronkelijk bevond deze door J. Sondijker gemaakte sculptuur zich, samen met vele andere tekeningen en sculpturen, op een andere plek in het Zonneberg-grottenstelsel. Dat deel stond bekend als het ‘Museum’. Dat deel werd door de cementindustrie aangesneden waardoor het niet meer toegankelijk is en de hier aanwezige werken aan verval onderhevig zijn. Dit medaillon van ‘Maastricht Vooruit’ - de toeristische, culturele en taal-vereniging van en sinds die tijd - stammend uit 1899, werd van de achterkant losgehakt, in blokken verzaagd, hierheen vervoerd en weer opnieuw opgebouwd. In het midden zien we de Engel van Maastricht met het stadswapen; een vijfpuntige witte ster op een rode achtergrond. Rechts van de engel zien we de Sint Servaasbrug, de oudste brug van Nederland en vanaf de bouw in de Romeinse tijd tot diep in de 19e eeuw de meest noordelijke vaste oeververbinding. Half verscholen achter de centrale figuur kunnen we de Sint Servaasbasiliek herkennen. Uiterst links staat de Sint Janskerk afgebeeld.